dinsdag 3 maart 2015

De ziel is naar de leegte, maar breng de leegte niet in de ziel


De ziel is naar de leegte,



maar breng de leegte niet in de ziel


Donderdagmiddag, Halfvier door Kristien Hemmerechts. Dit verhaal heeft geen concrete hoofdpersoon. Zowel Karen als Damien worden vaak belicht. Karen zou de hoofdpersoon kunnen zijn omdat het verhaal om haar leven (en dood) draait. Ook Damien zou de hoofdpersoon kunnen zijn, omdat het verhaal bij hem begint en eindigt. De motieven van dit boek zijn verlies en schuld.

Damien is tikleraar en rijdt rond in een witte camionette vol met typemachines. Hij komt van buiten het dorp en geeft tik les op de plaatselijke basisschool. Hij is verliefd op Desiree, die een frituur heeft. Hij heeft een secretaresse genaamd Tine.

Damien komt op donderdagmiddag tikles geven op de basisschool. Tijdens de reis rijdt hij eerst langs Desiree van de frituur, die hij mee uit eten heeft gevraagd. Zij heeft hem namelijk nog geen antwoord gegeven. Bij de school aangekomen parkeert hij zoals altijd zijn witte camionette zo, dat de kinderen er met hun fietsen net niet langs kunnen. In de zaal waar hij tikles geeft, vindt Damien een jas met de naam K.VYNCKE erin gestikt. Om halfvier vraagt één van de leerlingen of hij zijn camionette opzij kan zetten. Buiten blijkt de camionette Karen Vyncke te hebben overreden. Damien voelt zich als eigenaar schuldig en word erg wispelturig. Tine helpt hem daarom om Karen’ s verlies te verwerken.
Als Damien de camionette opzij wil zetten, blijkt dat hij is opengebroken door Hassan, de veertien jarige zoon van de slotenmaker en vriend van Karen. Hassan en Karen waren namelijk opzoek naar Karens jasje, dat ze kwijt was. Damien besluit echter om dit te verzwijgen om Hassan te beschermen. Later blijkt echter dat Damien op zaterdag naar Desiree is gereden om haar alles uit te leggen. Ze wil hem eerst, vanwege het ongeluk, niet spreken, maar uiteindelijk spreken ze toch in het café af. Daar verliest Damien totaal zijn zelfbeheersing, waardoor Desiree vertrekt.

Op de volgende donderdagmiddag rijdt Damien weer naar de school toe. Tine vertelt hem dat hij niet meer nodig is. Damien gaat volledig door het lint. Tine, die ontzettend bang is, stemt er tenslotte mee in dat hij weer tikles mag gaan geven.

Karen, de twaalfjarige dochter van Bea en Henk Vyncke, is knap, slim en heeft een leuk karakter. Daarnaast is ze erg zelfstandig en een goede vriendin van Hassan, die niet goed kan spellen, maar wel goed verhalen kan vertellen. Bea, Karens moeder, was getrouwd met een arts, maar ze werd bedrogen. Na de scheiding hertrouwde Bea met Henk, die onvruchtbaar bleek te zijn. Bea kreeg Karen via K.I. met donorzaad. Ze twijfelt of ze Karen dit moet vertellen, omdat zij en Henk erg close zijn.

De inmiddels gestorven Karen ‘denkt’ terug aan de verhalen die Hassan haar vertelde op donderdagmiddag, in het busje van Damien. Uit haar ‘gedachten’ word duidelijk dat zij allang wist dat Henk haar echte vader niet was.

Op het eind vertelt Hassan een verhaal over een man, die leeft met zijn dode geliefde, omdat hij haar niet los kan laten. Als de man op een dag besluit haar los te laten, raakt haar lichaam in ontbinding en is ze opeens weg. Hij vertelt dit omdat hij Karens dood zo ervaart.

Het bovenstaande plaatje weerspiegelt de pijn van een verlies en de duisternis die een nabestaande in zijn hard kan sluiten als gevolg.

Ik vond Donderdagmiddag halfvier een droevig boek om te lezen. Het feit dat een van de hoofdpersonen doodgaat en de ander wordt achtervolgt door zijn schuld aan deze dood, geven dit boek een grimmige sfeer.


                     Samenvatting: http://members.chello.nl/r.peters8/donderdagmiddag.htm
                             Recensies: - http://www.boekentaal.info/?p=870