De ziel is naar de leegte,
maar breng de leegte niet in
de ziel
Donderdagmiddag,
Halfvier door Kristien
Hemmerechts. Dit verhaal
heeft geen concrete hoofdpersoon. Zowel Karen als Damien worden vaak belicht. Karen zou de hoofdpersoon kunnen zijn omdat het verhaal om haar leven (en
dood) draait. Ook Damien zou de hoofdpersoon kunnen zijn, omdat het verhaal bij
hem begint en eindigt. De motieven van dit boek zijn verlies en schuld.
Damien is tikleraar
en rijdt rond in een witte camionette vol met typemachines. Hij komt van buiten
het dorp en geeft tik les op de plaatselijke basisschool. Hij is verliefd op Desiree, die een frituur heeft. Hij heeft een secretaresse
genaamd Tine.
Damien komt op donderdagmiddag
tikles geven op de basisschool. Tijdens de reis rijdt hij eerst langs Desiree
van de frituur, die hij mee uit eten heeft gevraagd. Zij heeft hem namelijk nog
geen antwoord gegeven. Bij de school aangekomen parkeert hij zoals altijd zijn
witte camionette zo, dat de kinderen er met hun fietsen net niet langs kunnen.
In de zaal waar hij tikles geeft, vindt Damien een jas met de naam K.VYNCKE
erin gestikt. Om halfvier vraagt één van de leerlingen of hij zijn camionette opzij
kan zetten. Buiten blijkt de camionette Karen Vyncke te hebben overreden. Damien
voelt zich als eigenaar schuldig en word erg wispelturig. Tine helpt hem daarom
om Karen’ s verlies te verwerken.
Als Damien de
camionette opzij wil zetten, blijkt dat hij is opengebroken door Hassan, de
veertien jarige zoon van de slotenmaker en vriend van Karen. Hassan en Karen
waren namelijk opzoek naar Karens jasje, dat ze kwijt was. Damien besluit echter
om dit te verzwijgen om Hassan te beschermen. Later blijkt echter dat Damien op
zaterdag naar Desiree is gereden om haar alles uit te leggen. Ze wil hem eerst,
vanwege het ongeluk, niet spreken, maar uiteindelijk spreken ze toch in het café af.
Daar verliest Damien totaal zijn zelfbeheersing, waardoor Desiree vertrekt.
Op de volgende
donderdagmiddag rijdt Damien weer naar de school toe. Tine vertelt
hem dat hij niet meer nodig is. Damien gaat volledig door het lint. Tine, die ontzettend bang is, stemt er tenslotte mee in dat hij weer
tikles mag gaan geven.
Karen, de
twaalfjarige dochter van Bea en Henk Vyncke,
is knap, slim en heeft een leuk karakter. Daarnaast is ze erg zelfstandig en
een goede vriendin van Hassan, die niet goed kan spellen, maar wel goed
verhalen kan vertellen. Bea, Karens moeder, was getrouwd met een arts, maar ze
werd bedrogen. Na de scheiding hertrouwde Bea met Henk, die onvruchtbaar bleek
te zijn. Bea kreeg Karen via K.I. met donorzaad. Ze twijfelt of ze Karen dit moet
vertellen, omdat zij en Henk erg close zijn.
De inmiddels
gestorven Karen ‘denkt’ terug aan de verhalen die Hassan haar vertelde op
donderdagmiddag, in het busje van Damien. Uit haar ‘gedachten’ word duidelijk dat
zij allang wist dat Henk haar echte vader niet was.
Op het eind vertelt Hassan een verhaal over een
man, die leeft met zijn dode geliefde, omdat hij haar niet los kan laten. Als
de man op een dag besluit haar los te laten, raakt haar lichaam in ontbinding
en is ze opeens weg. Hij vertelt dit omdat hij Karens dood zo ervaart.
Het bovenstaande
plaatje weerspiegelt de pijn van een verlies en de duisternis die een
nabestaande in zijn hard kan sluiten als gevolg.
Ik vond Donderdagmiddag halfvier een droevig boek om te lezen. Het feit dat een van de hoofdpersonen doodgaat en de ander wordt achtervolgt door zijn schuld aan deze dood, geven dit boek een grimmige sfeer.
